ICH STUEND AN EINEM MORGEN – GLO 5242
A very attractive collection of 16th century songs about love and life. Artful settings of simple tunes like Elslein, liebes Elselein, Ich stuend an einem Morgen and the famous evergreen: Insbruck, ich muss dich lassen. Written by Ludwig Senfl, Heinrich Isaac & Paul Hofhaimer. Sung by rising star Marcel Beekman and accompanied by the virtuoso players of the Brisk Recorder Quartet.
discPLUS © 25.08.2011
KUNSTVOLL
Das deutsche Tenorlied erlebte seine Blütezeit im 16. Jahrhundert. Die Tenormelodie, der Ausgangspunkt dieser Lieder, beruht meist auf einer beliebten Volksweise, die von Komponisten wie Ludwig Senfl und Heinrich Isaac kunstvoll mit der Begleitung verarbeitet wurden.
Marcel Beekman und das Brisk Recorder Quartet Amsterdam haben die schönsten Beispiele ausgewählt und für GLOBE eingespielt. Singstimme und Blockfl ötenquartett ergänzen sich hier wunderbar.
Note 1.
THE SPIRIT OF VENICE – GLO 5235
Welke andere Europese stad heeft zoveel musici weten te inspireren als Venetië? Is de stad vanaf de grond gezien al indrukwekkend, het beeld dat het water voorspiegelt lijkt alleen nog maar mooier. En misschien geldt dat ook voor deze uitvoeringen door het blokfluitkwartet Brisk: de originele composities zijn imposant, maar spreken de bewerkingen van dit kwartet niet nog meer tot de verbeelding? In elk geval is deze opname meer dan zomaar een dwarsdoorsnede van de Venetiaanse muziekgeschiedenis vanaf de zestiende eeuw. Alle gebouwen in de stad zijn getekend door zon, wind en water, maar hoeveel muziek hebben de muren in de loop der tijd weerkaatst en geabsorbeerd? Een interessante vraag die Renske Vrolijk heeft geprobeerd te beantwoorden in haar nieuwe compositie Ghost wall. Haar bijdrage en de twee Estampies van Saskia Coolen, die zelf deel uitmaakt van dit ensemble, completeren het beeld van Venetië, dat zichzelf weerspiegelt in de hedendaagse cultuur. Want zo subtiel als Vrolijk haar muzikale materiaal kiest, zo genuanceerd zijn ook de kleurschakeringen waarmee Brisk het muzikale verleden van deze stad schildert. En Coolen demonstreert dat het werken met oude compositietechnieken niet louter een zaak is van vervlogen tijden.
(Klassieke Zaken, Andrew van Parijs maart 2009)
Recensie Luister
Recensie Thea Derks Blog radio4.nl 1 juli 2010
THE DOMESTICATION OF THE ANIMAL WORLD – GLO 5228
De uitgebreide suite ‘The domestication of the animal world’ van Thomas Campion is een masque, een kunstwerk waarin oorspronkelijk dans, dichtkunst, muziek en theater werden gecombineerd. Dit werk staat sec op de cd en is tevens voorzien van beelden op dvd gezet. Vier studenten van de HKU maakten een animatiefilm die Orpheus toont terwijl hij de dierenwereld met zijn muziek temt. De stijl van deze animatie is afwisselend. Zo is Orpheus een Matisse-achtige lijnfiguur, zijn konijnen primitieve potloodstreken en zijn weer andere dieren silhouetten a la Werkman. Het beeld is steeds eenvoudig, ontroerend en in harmonie met de muziek. Het Brisk blokfluitkwartet, aangevuld met drie strijkers en een harp, geeft een zwierige, doorzichtige, zeer saamhorige uitvoering van het werk. Orpheus’ harp is werkelijk betoverend en de melodievoering van alle instrumenten afzonderlijk is uiterst verzorgd. Dynamisch gebeurt er op een subtiele manier veel. Zo is er een lyrische tegenhanger ontstaan van het beroemde, vaak verbeelde ‘Dierencarnaval’ van Saint-Saens. Kortom, een verrukkelijke dvd voor kinderen en voor volwassenen die het kind in zichzelf weten terug te vinden. Mijn enthousiasme over de animatie betekent overigens niet dat ik minder te spreken ben over de cd. Alle werken zijn fraai van opbouw en ontwikkeling. Byrds Fantasia a 6, om een stuk apart te noemen, is een voorbeeldige demonstratie van het verfijnde kunnen van de musici.
(Klassieke Zaken, Willem Veldhuizen, oktober 2007)
Recensie op de Engelse site Musical Pointers
VINTAGE BRISK – GLO 5220
www.hifi.nl:
Eerst Algemene Muzikale Vorming, dan blokfluit, en wie dan nog zin heeft mag het proberen op een ‘echt instrument’. Die benadering van het muziekonderwijs heeft de status van de blokfluit geen goed gedaan. Gelukkig zijn er genoeg muzikanten die willen bewijzen dat de blokfluit wel een ‘echt’ instrument is, en daarbij niet alleen geschikt voor oude muziek, maar ook interessant voor eigentijdse componisten.
De CD Vintage Brisk werd gemaakt bij gelegenheid van het twintigjarig jubileum van het Amsterdamse blokfluitkwartet. De term Brisk is een muzikale tempoaanduiding uit de tijd van Purcell. Het woord heeft als gevoelsklank de speelse spitsheid van het musiceren van dit uitmuntende kwartet.
De vijftien stukken van in totaal tien verschillende Nederlandse componisten zijn een keuze uit de kleine 50 werken die vanaf 1988 voor het Brisk kwartet geschreven werden. Het kwartet fluit op talrijke, soms speciaal ontworpen instrumenten, maar laat ook verdienstelijk de stemmen horen op het hectische Johnny Buy van Theo Abazis. Echte zangers zijn er ook: het eveneens in oude muziek gespecialiseerde Egidius kwartet doet mee in twee stukken over de fluitspeler Pan, van Daan Manneke en Bart Visman.
Verder speelt pianiste Tomoko Mukaiyama in een Pogo van Guus Janssen en het door breakbeats uit de hedendaagse dancemuziek geïnspireerde Oh, I’m Sorry, Did I BREAK Your Concentration? van Michiel Mensingh. Een sterk stuk dat aan John Adams doet denken. Het grootste aantal gasten is te horen in het hilarische, ook aan minimal music refererende The Brisk Frog Project van Huba de Graaff. Hierin worden de fluiten begeleid door een koor van krankzinnig kwakende kikkers. Vijf ultrakorte stukjes werden als opdracht voor het verjaardagsfeest geschreven; twee ervan pastiches op verjaardagsliedjes.
Het hoge, vaak wat snerpende geluid van de blokfluit kan gemakkelijk irriteren, zeker buiten de melodieuze context van oude muziek. Het hier geboden feestprogramma weet echter 75 minuten lang te boeien door een enorme variatie in stijl en sfeer, gekoppeld aan briljant musiceren en een flinke dosis humor.
tekst: Jan Luijsterburg
SCHEIN & SCHEIDT – GLO 5214
LUISTER, oktober 2006, over de cd Schein & Scheidt
Die drei großen “Sch”, Johann Herrmann Schein (1586-1630), Samuel Scheidt (1587-1654) und Heinrich Schütz (1585-1672) waren bestimmend für das deutsche Musikleben in der ersten Hälfte des 17. Jahrhunderts. Doch nur Schein und Scheidt beschäftigten sich neben der geistlichen Vokalmusik auch intensiv mit rein instrumentalen Genres. Auf der CD des Brisk Recorder Quartet Amsterdam erklingt eine reizvolle Auswahl aus verschiedenen Instrumentalsammlungen (z.B. aus Scheins Venuskränzlein und Scheidts Ludi Musici), einerseits Bearbeitungen, aber auch einige Werke, die alle möglichen Besetzungen erlauben. Die Spielfreude der Niederländer nimmt auch den skeptischsten Verächter der Blockflöte für das Instrument ein.
(www.note 1.de)